آرزو می خوام باهات حرف بزنم

  مرد نبش شمالی خیابان ونک، گوشی تلفنش را جلوی دهانش می‌گیرد و داد می‌زند:

 -  آرزو می خوام باهات حرف بزنم

  جمعیت برای کسری از ثانیه سرعتش را کم می‌کند. و برای کسر باقی‌مانده از ثانیه با خودش تکرار می‌کند که اتفاقاً او هم می‌خواهد با آرزو حرف بزند. و پس از یک ثانیه قدم‌هایش را تند می‌کند تا حداقل به اتوبوس دومی برسد.

ولا تُجفِل الطير فوق جدائلها

ترجمهٔ فارسی از شعر پیدا نکردم و چون مترجم خوبی نیستم؛

تُجفِلْ فعلی امری‌ست که مصدر آن به معنی به هراس انداختن و گریزان کردن است. جدائل هم می‌شود موهای بافته‌شده.

به گمانم همین‌قدر دانستن عربی برای مواجه شدن با این مصراع محمود درویش کافی باشد. 

وقتی پاییز سروقت نیاید، صدای باران در زمستان یخ می‌زند.

احساس می‌کنم نیستم.